Hoëgne 2015

Hoëgne 2015

De Hoëgne, een klein riviertje in België onder Verviers aan de rand van de Hoge Venen, stond al ruim een jaar op mijn programma. Maandag j.l. was het eindelijk zover. Eens kijken of het daar werkelijk zo sprookjesachtig mooi was. 

Wat had ik al vaak prachtige foto’s voorbij zien komen van de Hoëgne en als je dan zoiets moois ziet wil je dat graag eens met eigen ogen gaan bekijken. Vorige herfst kwam het er niet van, het voorjaar om diverse redenen ook al niet en nu, deze herfst moest het er maar eens van komen.
De planning werd mede door de weersverwachtingen een paar keer bijgesteld, van zaterdag naar vrijdag en uiteindelijk werd het afgelopen maandag.

Op weg naar de Hoëgne begon het te kriebelen en was ik best wel een beetje huiverig. Stel voor dat het allemaal toch niet zo mooi was en dat al die mooie foto’s gewoon geduldige flink bewerkte plaatjes waren. Na de snelweg verlaten te hebben is het nog een klein stukje over een provinciale weg en dan heb je de afslag naar “la Hoegne”.
Wow, als dit weggetje een voorbode mocht zijn ……. het was prachtig, aan weerszijde van de weg mooie hoge bomen, getogen in de mooiste herfstkleuren die je maar kunt bedenken en dan mag je ook nog met de auto de rivier oversteken naar de parkeerplaats.
Wat een welkom!
Gelukkig was het maar een laagje water dus viel dat oversteken wel mee. We parkeren de auto, stappen uit en dan is het puur genieten. Daar sta je dan, tussen al die prachtige bomen, volop in herfstkleuren met als achtergrondmuziek het kletteren van het water in het riviertje.

De eerste indruk was goed, dit viel helemaal niet tegen, integendeel zelfs. We pakken voordat we op pad gaan nog een bakje koffie en een broodje en als we daar zo staan lijkt het wel alsof ik kraanvogels hoor, heel in de verte. Ik twijfel heel hard want met het geluid van de rivier erbij kan ik me ook vergissen en zijn het gewoon een paar ganzen die ergens verderop in de buurt wonen. Als ik het dan weer hoor denk ik toch echt kraanvogels te horen en zegt ook Piet: kraanvogels. Nu is er geen twijfel mogelijk, luid en duidelijk en we hoeven echt niet lang te wachten of we zien een grote groep boven ons. De groep cirkelt wat rond en zoekt en als iedereen dan een beetje op zijn plek vliegt vertrekt het spul richting zuidwest. Wow, staan we daar bij de Hoëgne, in een prachtige omgeving en dan ook gelijk een grote groep kraanvogels zien is toch wel een heel goed begin van de dag. Die kan eigenlijk al niet meer stuk.

DVA_5566-copy

We beginnen aan de wandeling en lopend langs de Hoëgne kom ik al snel tot de conclusie dat het hier inderdaad heel erg mooi is en zeker nu alles volop in herfstkleur staat is het sprookjesachtig mooi.
Er worden de nodige foto’s gemaakt, gewone en met lange sluitertijden want dat was iets wat ik hier zeker wilde proberen.

DVA_5577-copy

Als we goed en wel op pad zijn horen we weer kraanvogels en tussen de bomen door kunnen we ze weer zien. Alweer een grote groep en we vragen ons een beetje af of het vandaag toevallig trekdag is, maar het zal wel een groep zijn geweest die in de buurt ergens overnacht heeft en nu weer beetje bij beetje aan het vertrekken is.
De wandeling vordert gestaag, na een foto loop je verder maar dat verder lopen schiet niet echt op, om de zoveel meter zie je weer iets wat mooi is en mooie dingen moeten nu eenmaal vastgelegd worden, toch.

IMG_0837-copy

 

En bij al het moois lieten de kraanvogels ons nog niet met “rust”. Elke keer weer kwam er een nieuwe groep over en dit was toch echt niet meer een groep die overnacht had, nee, het was echt een trekdag en zo te zien en horen lag de route deze dag over de Hoëgne.
Genieten, echt genieten. Mooie kleurrijke natuur, een stromend watertje met grote en kleine watervalletjes, kletterend water, strakblauwe lucht, een heerlijk zonnetje en daarbij ook nog de vrolijke overtrekkende kraanvogels. Wat wil een mens nog meer.

DVA_5618-copy

Het pad langs de rivier is goed te lopen, mits je uitkijkt. Opletten dat je niet je nek breekt over de vele boomwortels die niet netjes onder de grond zitten maar zo’n beetje boven op de rotsachtige ondergrond liggen. Heel apart om te zien, met mos begroeide wortels en daar tussenin bruinrode afgevallen bladeren. Van het pad af om dichtbij de rivier te komen is soms iets moeilijker en helemaal als het vochtig is, de rotsen en stenen waren spiegelglad. Sowieso zijn stevige wandelschoenen met goed profiel een must.

DVA_5619-copy

Als we dan uiteindelijk op de picknickplaats komen, dan heb je ongeveer een derde van het pad langs de rivier gehad, vragen we ons af of we het einde van de rivier (eigenlijk het begin) wel halen.
Het eerste stuk na de picknickplaats viel een beetje tegen en dat kwam vooral omdat rechts van het pad het bos met de grond gelijk gemaakt was, een beetje heel erg kaal en links en rechts lag nog het nodige afval van die kap. Niet echt mooi dus. Maar dat niet mooie hield gelukkig ook snel weer op en toen was het gelijk weer genieten.

IMG_0901raw-copy

We komen dan toch wat in tijdnood te zitten, we moeten ook nog terug en om de terugweg in het donker te moeten lopen lijkt ons nu niet zo’n goed idee. Foto’s met lange sluitertijden laat ik al maar zitten want dat kost best wel veel tijd en we weten eigenlijk niet goed hoe ver het nog is naar het pad voor de terugweg door het bos.
Het is nog steeds genieten, iets minder op het einde dan in het begin maar ook hier is de Hoëgne echt de moeite waard.
Het steile pad omhoog naar het bospad konden we niet vinden, dan zit er niets anders op dan om te draaien en hetzelfde pad maar terug te wandelen. Als we goed en wel omgedraaid zijn zien we dat we het pad omhoog naar het bos, we hadden het eerder dus gemist. We maken de steile klim en als je dan uitgeput bovenkomt sta je op een prachtig pad middenin een kleurrijk bos. Het pad ziet er prima uit, recht toe recht aan en op wat modderplekken na een makkie om te lopen.

IMG_0977-copy

De terugweg via dat bospad ging super snel, op een klein obstakel na. Een grote dikke beuk had een storm niet overleefd en lag languit over het bospad en bij gebrek aan plek er omheen werd het er overheen klimmen en klauteren.
Weer bijna terug bij de auto was er zelfs nog wat tijd om nog even te genieten en foto’s te maken.

DVA_5578-copy

De Hoëgne was het bezoek absoluut waard. Mooier kun je het ook bijna niet hebben; op een zonovergoten herfstdag als ook nog eens de kraanvogels volop aan het trekken zijn.
Volgend jaar weer, zekere weten maar eerst staat nog de Ninglinspo op het programma, een iets ruiger riviertje in de Ardennen.

Klik hier voor meer foto’s van de Hoëgne
(eerste foto aanklikken en dan volledig scherm)

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *