Al een aantal jaren op rij gaan we naar de kop van Noord-Holland om vogels te kijken. Dit jaar hebben we er maar een minivakantie van gemaakt door drie daagjes te gaan, 11, 12 en 13 september, een beetje aan de vroege kant voor de grote groepen trekvogels maar de weersverwachtingen waren goed en lekker weer is toch ook wel fijn.
Als je dan toch die kant op gaat en drie dagen de tijd hebt pik je ook gelijk de zuidpier van IJmuiden mee. Daar begonnen we dus en de vorige keer hebben we daar veel moois gezien. Helaas viel het wat vogels betreft dit jaar tegen. Op het strand, aan het water een groepje van 7 rosse grutto’s
Verder op de pier zelf wat steenlopertjes, een enkele kanoet, eenden, aalscholvers en giga veel meeuwen Jammer dat er weinig vissers waren want dan is het wel leuk om de meeuwen bezig te zien, ze jatten zo ongeveer de vis van de hengel.
De pier hoort bij de haven dus hebben we ook de nodige boten en schepen voorbij zien gaan en heel leuk was dat we ook de Brunel zagen. Deze Nederlandse deelnemer van de Volvo Ocean Race had ik toch een stuk groter verwacht. Des te meer respect voor de bemanningsleden ….. pfff moet er niet aan denken om op dat ding te zitten bij windkracht 8 of meer.
Daarna door naar “de Putten”, een leuk gebiedje achter de Hondsbossche zeewering. Daar verbleef namelijk al een paar dagen een Siberische strandloper, zeer zeldzaam voor Nederland en als je toch die kant op gaat wil je dat vogeltje toch ook wel zien en op de foto zetten. Na de zandsuppletie, die overigens een mooi duinengebied en strand opgeleverd heeft, zijn ze nu aan de Putten zelf bezig, het wordt uitgebaggerd omdat de waterkwaliteit niet meer naar behoren was en achteruit holde. En dan snap je niet dat zo’n verdwaalde strandloper in een gebied gaat zitten waar volop gewerkt wordt.
Daarna de kustweg gevolgd en richting Balgzand gereden. Het is één van mijn favoriete plekjes maar het is toch niet meer zo mooi. Het riet groeit een beetje te goed en breidt zich flink uit zodat de vogels nauwelijks nog plek hebben om te foerageren, jammer. Vanaf daar nog snel een paar andere plekken bezocht want de tijd begon te dringen. We moesten nog naar het hotel, inchecken en ook nog eten..
Na de eerste nacht in Hotel Wieringermeer begonnen we de volgende dag in grijs grauw weer met de buffelkopeend die in de zuiderhaven van Den Oever tussen de kuifeenden rustig ronddobbert. Een nog zeldzamer beest voor Nederland dan die strandloper en ik vraag me bij deze eend af of het niet een ontsnapt exemplaar is, Noord-Amerika en Canada is toch wel erg ver uit de richting. Daarna naar de Waddenkust waar we toch de nodige leuke dingen te zien kregen.
Buiten alle watervogels, al dan niet in grote getale aanwezig, zagen we ook een haas, de nodige torenvalkjes, een buizerd en konden we zien dat schapen drijven nog niet zo eenvoudig is, tenminste niet als ze op transport moeten.
Na de waddenkant door naar Huisduinen voor de steenlopertjes op de dijk. Ze zijn daar altijd aanwezig en voor mij een must om naar toe te gaan. Bij hoog water zitten ze te rusten of te poetsen en als het laag water is zijn ze tussen de stenen op zoek naar iets eetbaars.
Na de steenlopertjes zijn we weer richting Den Oever gereden en bij ’t Kuitje was een goudplevier aanwezig die zich gedroeg als een waar fotomodel. Helaas werkte het weer niet mee, het zonnetje liet namelijk al de hele dag verstek gaan en soms regende het zelfs een beetje en met donker grijs grauw weer maak je nu eenmaal niet de allermooiste foto’s.
[
Het verblijf in Wieringerwerf was weer goed, we hebben er heerlijk gegeten en geslapen.
Onze laatste dag begon grijs maar al vrij snel kwam het zonnetje er goed door en als je dan aan de kust staat ziet het er allemaal een stuk vrolijker uit.
Bij Normerven aangekomen ontdekte we ook dat de daar wonende slechtvalk thuis was. Valk zat voor ons prima en was goed te zien op dat stuk kale grond. Als ie dan opvliegt en de gote groep scholeksters en kluten de stuipen op het lijf jaagt vertrekt ie. We kijken nog naar andere vogels en als er weer de nodige vogels opvliegen zien we dat valk weer aan het jagen is. We bekijken het tafereel en zien ook dat de valk het flink te verduren krijgt van een niet bang uitgevallen meeuw. Daarna wordt snel duidelijk dat we ieder naar een andere valk staan te kijken. Er zijn dus twee valken aanwezig en als de valken in het zand gaan zitten zien we dat er een jonkie bij is. Even later zien we tot onze grote verbazing nog een valk en dit is ook een jonkie. De valken zijn flink bezig, of met bergeenden, aalscholvers en lepelaars die zich totaal niets aantrekken van de slechtvalk of met de scholeksters en kluten die wel het hazenpad kiezen.
Als de volwassen valk dan op de wieken gaat zien we dat valk naar 2 andere valken in de lucht gaat. Het werden er steeds meer, in de lucht drie stuks en beide jonkies zaten nog steeds op de grond. Leuk om daar zoveel slechtvalken te zien en helemaal mooi om daar naar het “jagen” te kijken. Geen boom, gebouw of wat dan ook die je het zicht op de valken ontnemen. En dat is genieten.
De slechtvalken hadden ons dagprogramma een beetje heel erg in de war gegooid want inmiddels was het water al zo ver gezakt dat vogels die aan de waterlijn foerageren wel heel ver weg waren.
We hebben de waddenkant nog gevolgd, zijn nog voor de steenlopertjes naar Huisduinen gegaan en daarna via de kustweg nog een keer de Siberische strandloper opgezocht om daarna weer richting huis te gaan. Het was een mooi lang weekend met veel vogels en onverwacht veel slechtvalken.
Tijdens die drie dagen natuurlijk heel veel foto’s gemaakt, zie slideshow hieronder
