De bosanemoontje waren een week geleden nog niet in de aantallen aanwezig zoals we ze als eens eerder hadden gezien. Het is zaterdagmiddag, de boodschappen waren binnen, het zonnetje scheen, een prima middag om samen op stap te gaan.
Na een kort en saai bezoek aan de valken in de Mortel rijden we naar de Ruweelsels. Na mijn bijna schuiver de vorige keer waren de stevige en van goed profiel voorziene wandelschoenen maar meegenomen. We lopen het bos in en ik zie dat de katjes van meneer pimpel hun beste dagen hebben gehad en als meneer pimpel er nu gezeten zou hebben was ie beslist beter opgevallen. Het ene gaat en het andere komt en door het vele, nog wel kleine groen valt het niet meer mee om de vogeltjes die volop aanwezig zijn en zich ook goed laten horen te ontdekken. Dan zien we ze maar niet en genieten we er maar van dat ze zich volop laten horen. Te zien valt er genoeg want de bosanemoontje en ook de pinksterbloemen zijn de laatste week als paddenstoelen uit de grond gekomen en kleuren de bermen langs het pad mooi wit en lila.
Hoe verder we het bos inwandelen hoe meer bloemen we zien en niet alleen langs het pad maar ook in het bos zelf zijn er al grote stukken die helemaal een wit bosanemoontapijt hebben. We nemen het pad buitenom en hier in een berkenboom krijgen we degene die we horen deze keer wel te zien, een boomkruiper op zoek naar wat lekkers
Aan de andere kant van het pad ligt al een paar jaar een oud maisveld, het is een zanderig geheel met her en der nog wat korte afgesneden maisstelen. En in dit saaie oude maisveld staat dan deze paardenbloem wel heel erg op te vallen
We wandelen verder, kijken nog even naar een sperwer hoog in de lucht en slaan linksaf om het bos weer in te wandelen en langs dit pad staan de nodige krentenboompjes volop in bloei.
Hoe verder we wandelen hoe meer bosanemoontjes we zien en met de hoger uitstekende lila pinksterbloemen erbij is het wel een heel erg mooi gezicht en als daar dan ook nog eens de gele bloemen van het speenkruid bij komen, is het best wel genieten. En dat doen we dan ook want zo mooi als het is om te zien zo krijg je het toch niet op de foto en al helemaal niet als je wandelt met de zon in je rug want dan zie je de bloemen van de bosanemoontje in volle glorie, ze kijken namelijk de hele dag naar de zon.
En vandaag zag ik voor het eerst weer de anemoontjes waarvan de bloemblaadjes aan de buitenkant rose gekleurd zijn
Vlinders waren er deze middag niet zo veel, beetje vreemd want het was zonnig en best wel warm, ideaal vlinderweer zou je zeggen.
Als we staan te genieten van de bloemen die we overal zien, ziet Piet dit geaderd witje op een oude begroeide boomstronk zitten
En als je dan denkt geen vlinders te zien zie ik even later deze, op dat moment een voor mij onbekende vlinder, op een kale omgevallen boom zitten.
Weer thuis heb ik flink moeten zoeken welke soort het was en even dacht ik nog iets bijzonders gezien te hebben maar helaas, niets bijzonders gewoon heel algemeen. Een oranjetipje maar dan zonder oranjetipje. Alleen mannetjes hebben die oranje vlek, vrouwtjes niet.
Het was genieten in het bos, de bodem was bedekt met witte bloemen zoals we gehoopt hadden te zullen zien en de pinksterbloemen en speenkruid maakte het alles nog mooier.
Een geslaagde wandeling op deze mooie zonnige en warme zaterdagmiddag en als toetje konden we even genieten van een badderende grauwe gans
